Tetapi Najib tahu bahawa sebagai Timbalan Perdana Menteri merangkap Timbalan Presiden, Mahathir tidak boleh membuat keputusan siapa yang akan mengambil alih jawatan Perdana Menteri yang baru. Jadi, daripada secara terbuka meminta Pak Lah meletakkan jawatan, sebaliknya Najib mengumumkan bahawa beliau setia kepada Pak Lah.
Ahad lalu, Lim Kit Siang menyindir bahawa Umno dikawal oleh 300 daripada tiga juta keseluruhan ahli UMNO. Kit Siang merujuk kepada 191 ketua bahagian Umno dan Ahli Majlis Tertinggi, hiraki teratas parti.
Mahathir Mohamad juga mengatakan lebih kurang sama. Bagaimanapun, Mahathir berkata Presiden Umno, Najib Tun Razak, yang mengawal 300 pemimpin tertinggi merujuk kepada apa yang dikatakan oleh Kit Siang dengan menuduh mereka telah dibeli.
Kit Siang berpendapat bahawa selagi 300 ini bersama Najib maka tidak ada cara Najib boleh disingkirkan dari dalam parti. Untuk menggulingkan Najib ia perlu dilakukan dari luar parti – sama ada melalui undi tidak percaya di Parlimen atau melalui pilihan raya umum.
Mahathir juga bersetuju bahawa ia boleh menjadi sangat sukar untuk menggulingkan Najib dari dalam parti itu kerana dia telah membeli semua orang-orang yang mempunyai jawatan untuk menggulingkan beliau. Pendek kata, 300 pemimpin pemimpin tertinggi Umno yang dimaksudkan Kit Siang adalah tidak berprinsip dan rasuah yang mementingkan wang dari segala-galanya.
Mahathir berharap 300 pemimpin Umno bahagian akan menentang presiden parti mereka. Beliau berharap mereka akan bersekutu dengan beliau dalam menyingkirkan Najib. Tetapi beliau memanggil mereka tidak berprinsip dan korup. Bagaimana untuk beliau mendapatkan orang-orang untuk menyertainya atau untuk bekerjasama apabila dia menghina mereka dengan memanggil mereka berkepentingan dan tidak berperinsip?
Bagi Mahathir, ia adalah semua tentang wang. Bagi Mahathir, satu-satunya sebab kepimpinan Umno tidak bersama beliau dan berdiri di belakang Najib adalah kerana mereka adalah crooks. Pernahkah berlaku kepada Mahathir bahawa bukan wang tetapi kerana prinsip yang menjadikan mereka tidak lagi menyokong Najib?
Masalah dengan Mahathir, masih menganggap beliau masih mempunyai pengaruh besar dalam Umno. Bagi kepimpinan tertinggi Umno, mereka menganggap Najib lebih berpengaruh dan bukannya bekas presiden parti yang telah bersara.
Bukankah Mahathir sendiri ketika beliau menjadi pemimpin parti memastikan bahawa parti yang diterajuinya memiliki peraturan yang paling penting, parti itu tidak boleh mempunyai dua pemimpin yang berpengaruh dalam satu masa.
Mahathir sendiri pernah berkata bahawa dia tidak peduli jika dia mempunyai majoriti hanya satu undi. Majoriti satu undi masih majoriti, kata Mahathir. Jadi, walaupun dia mempunyai hanya 50% ditambah satu undi, beliau akan kekal sebagai pemimpin parti dan dia akan menendang keluar semua orang-orang yang menentangnya.
Ia melakukan hal itu dengan mengharamkan parti dan membentuk sebuah parti baru yang mengecualikan semua orang-orang yang menentang beliau (yang kemudian terpaksa menubuhkan parti mereka sendiri yang dikenali sebagai Semangat 46). Sekali gus Mahathir menendang keluar orang-orang yang menentang beliau dengan menarik parti itu daripada kawalan mereka.
Secara logiknya, Mahathir adalah orang luar, walaupun dia masih ahli parti. Tetapi dia hanya seorang ahli daripada tiga juta ahli biasa. Hakikat bahawa beliau seorang bekas Presiden pihak bukan faktor.
Tengku Abdul Rahman merupakan bekas presiden parti, begitu juga Tun Hussein Onn dan Tun Abdullah Ahmad Badawi. Tetapi apabila mereka bersara sebagai presiden parti mereka tidak merancang untuk menggulingkan Perdana Menteri atau melakukan perkara-perkara yang akan memusnahkan parti. Mahathir, bagaimanapun, mengalami apa yang memanggil ‘talak gila’. Dia masih mahu jadi pemutus apa yang parti perlu lakukan dan siapa yang patut menerajui parti.
Dan ini adalah apa yang diperkatakan oleh Kit Siang mengenai 300 pemimpin Umno bahagian. Tidak seperti yang dikatakan oleh Mahathir, kerana mereka telah dibeli. Sebaliknya ia adalah kerana mereka tidak faham mengapa orang luar yang cuba untuk campur tangan dan membuat keputusan siapa yang patut menjadi pemimpin parti dan siapa yang patut disingkirkan daripada kepimpinan parti.
Sebenarnya, kebanyakan pemimpin-pemimpin ini masih bersikap sopan dan beradab. Mereka sebenarnya tidak memberitahu orang tua itu didepan. Di belakang Mahathir yang mereka katakan bahawa dia sepatutnya bersara dengan tenang dan bermaruah dan tidak terus melakukan perkara yang membodohkan dirinya seprti pepatah melayu menjadi anjing menyalak bukit.
Umno mempunyai tradisi dan budayanya sendiri. Ia adalah parti yang akan menjangkau ulang tahun ke-70 dan kini di tangan generasi yang ketiga dan hampir akan dipindahkan kepada generasi keempat.
Sebuah parti yang lama dengan cara sendiri mahu mengekalkan tradisi dan budayanya. Tradisi dan budaya Umno adalah orang luar tidak perlu memberitahu parti apa yang perlu dilakukan dan dalam membuat keputusan mengenai siapa yang patut dan tidak menerajui parti.
Muhyiddin Yassin memberitahu cerita yang sangat menarik hujung minggu lalu. Cerita tentang bagaimana Najib enggan membuat langkah beliau untuk menggulingkan Abdullah dan jika dia enggan berbuat demikian maka dia akan dipintas dan orang lain yang akan mengambil alih jawatan Perdana Menteri.
Tetapi Najib tahu bahawa sebagai Timbalan Perdana Menteri merangkap Timbalan Presiden, Mahathir tidak boleh membuat keputusan siapa yang akan mengambil alih jawatan Perdana Menteri yang baru. Jadi, daripada secara terbuka meminta Pak Lah meletakkan jawatan, sebaliknya Najib mengumumkan bahawa beliau setia kepada Pak Lah.
Ini menjadikan Mahathir terlalu marah sehingga ia mula berunding dengan Tengku Razaleigh Hamzah, yang bukan pun seorang naib presiden parti. Tetapi Najib tahu bahawa dia boleh mengawal kehendak Mahathir dan akan berjaya. Dia tahu dia boleh beritahu Mahathir untuk tidak menyibuk dan beliau tetap menjadi Perdana Menteri.
Tindakan Najib adalah betul. Dan sebab itu dia tidak takut kepada cabaran oleh Mahathir. Najib tahu bahawa Umno dan bukan Mahathir yang akan membuat keputusan siapa yang memimpin Umno.
Tetapi jika Najib benar-benar mahu untuk benar-benar menghapuskan samasekali gangguan ini, dia perlu mengambil tindakan disiplin terhadap kedua-dua Mahathir dan Muhyiddin untuk menunjukkan siapa yang berkuasa. Apabila Mahathir dan Muhyiddin dipecat daripada parti maka 300 pemimpin Umno bahagian akan menjerit serentak, “Oi, jangan menyibuk dalam hal ehwal parti kita.”
Bagaimanapun, ini sepatutnya Mahathir fikirkan sekiranya suatu hari nanti beliau akan dimalukan seperti dia memalukan Najib.
