Lebih separuh daripada tasik dan takungan terbesar di dunia telah kehilangan sejumlah besar air sejak tiga dekad yang lalu, menurut satu kajian baru, yang menyalahkan sebahagian besarnya pada perubahan iklim dan penggunaan air yang berlebihan.
Kira-kira satu perempat daripada penduduk dunia tinggal di lembangan tasik yang mengering, menurut kajian oleh pasukan saintis antarabangsa, yang diterbitkan Khamis dalam jurnal Sains.
Walaupun tasik hanya meliputi sekitar 3% daripada planet ini, ia menampung hampir 90% air tawar permukaan cecairnya dan merupakan sumber penting air minuman, pengairan dan kuasa, dan ia menyediakan habitat penting untuk haiwan dan tumbuhan.
Tetapi mereka menghadapi masalah.
Paras air tasik berubah-ubah sebagai tindak balas kepada variasi iklim semula jadi dalam hujan dan salji, tetapi ia semakin terjejas oleh tindakan manusia.
Di seluruh dunia, tasik paling ketara mengalami penurunan mendadak. Tasik Mead Sungai Colorado di Barat Daya AS telah surut secara mendadak di tengah-tengah kemarau besar dan dekad penggunaan berlebihan. Laut Caspian, antara Asia dan Eropah – badan air pedalaman terbesar di dunia – telah lama berkurangan akibat perubahan iklim dan penggunaan air.
Pengeringan banyak tasik telah didokumenkan dengan baik, tetapi sejauh mana perubahan – dan sebab di sebaliknya – kurang diteliti dengan teliti, kata Fangfang Yao, pengarang utama kajian itu dan seorang sarjana pelawat di Institut Koperasi untuk Penyelidikan dalam Sains Alam Sekitar di Universiti Colorado Boulder.
Laporan itu mendapati kerugian dalam simpanan air tasik di mana-mana, termasuk di kawasan tropika lembap dan Artik yang sejuk. Ini menunjukkan “trend pengeringan di seluruh dunia adalah lebih meluas daripada yang difikirkan sebelum ini,” kata Yao.
Tasik yang berbeza dipengaruhi oleh pemandu yang berbeza.
Penggunaan air yang tidak mampan adalah punca utama di sebalik penyurutan Laut Aral di Uzbekistan dan Laut Salton California, manakala perubahan dalam hujan dan air larian telah mendorong penurunan Tasik Garam Besar, laporan itu mendapati.
Di Artik, tasik telah menyurut akibat gabungan perubahan suhu, kerpasan, sejatan dan .
“Banyak jejak kaki manusia dan perubahan iklim pada kehilangan air tasik sebelum ini tidak diketahui,” kata Yao, “seperti kekeringan Tasik Good-e-Zareh di Afghanistan dan Tasik Mar Chiquita di Argentina.”
Perubahan iklim boleh memberi pelbagai kesan ke atas tasik. Yang paling jelas, kata Yao, ialah meningkatkan penyejatan.
Apabila tasik menyurut, ini juga boleh menyumbang kepada “pengeringan” kawasan tadahan air di sekelilingnya, kajian itu mendapati, yang seterusnya meningkatkan penyejatan dan mempercepatkan penurunannya.
Bagi tasik di bahagian yang lebih sejuk di dunia, penyejatan musim sejuk adalah masalah yang semakin meningkat kerana suhu yang lebih panas mencairkan ais yang biasanya menutupinya, menyebabkan air terdedah kepada atmosfera.
Perubahan ini boleh memberi kesan melata, termasuk penurunan kualiti air, peningkatan dalam bunga alga toksik dan kehilangan hidupan akuatik.
“Satu aspek penting yang tidak sering diiktiraf ialah kemerosotan kualiti air tasik daripada iklim yang lebih panas, yang memberi tekanan kepada bekalan air untuk komuniti yang bergantung kepada mereka,” kata Yao.
Bagi takungan, laporan itu mendapati bahawa faktor terbesar dalam penurunannya ialah pemendapan, di mana sedimen mengalir ke dalam air, menyumbatnya dan mengurangkan ruang. Ia adalah “bencana yang menjalar,” kata Yao, yang berlaku selama bertahun-tahun dan beberapa dekad.
Tasik Powell, sebagai contoh – takungan buatan manusia kedua terbesar di AS – telah kehilangan hampir 7% daripada kapasiti penyimpanannya akibat pengumpulan sedimen.
Sedimentasi boleh dipengaruhi oleh perubahan iklim, tambahnya. Kebakaran hutan, sebagai contoh, yang semakin sengit apabila dunia semakin panas, membakar hutan dan menjejaskan kestabilan tanah, membantu meningkatkan aliran sedimen ke dalam tasik dan takungan.o
“Hasil pemendapan ialah takungan akan dapat menyimpan lebih sedikit air, dengan itu menjadi kurang dipercayai untuk bekalan tenaga air tawar dan hidroelektrik, terutamanya bagi kita di sini di AS, memandangkan takungan negara kita sudah agak lama,” kata Yao.
Tidak semua tasik semakin berkurangan; sekitar satu pertiga daripada penurunan tasik telah diimbangi oleh peningkatan di tempat lain, laporan itu mendapati.
Beberapa tasik telah berkembang, dengan 24% menyaksikan peningkatan ketara dalam simpanan air. Ini cenderung menjadi tasik di kawasan kurang penduduk, laporan itu mendapati, termasuk kawasan di Dataran Besar Utara Amerika Utara dan Dataran Tinggi Tibet dalam.
Cap jari perubahan iklim adalah pada beberapa keuntungan ini, kerana glasier cair memenuhi tasik, menimbulkan potensi risiko kepada orang yang tinggal di hilir daripadanya.
Dari segi takungan, manakala hampir dua pertiga mengalami kehilangan air yang ketara, secara keseluruhannya terdapat peningkatan bersih disebabkan lebih daripada 180 takungan yang baru diisi, laporan itu mendapati.
Catherine O’Reilly, profesor geologi di Illinois State University, yang tidak terlibat dengan kajian itu, berkata penyelidikan baharu ini menyediakan set data jangka panjang yang berguna yang membantu menguraikan kepentingan relatif faktor yang mendorong kemerosotan tasik.
“Kajian ini benar-benar menyerlahkan kesan iklim dalam cara yang membawanya dekat dengan rumah – berapa banyak air yang boleh kita akses, dan apakah pilihan untuk meningkatkan simpanan air?” dia memberitahu CNN.
“Agak menakutkan untuk melihat berapa banyak sistem air tawar yang tidak dapat menyimpan air sebanyak biasa,” tambahnya.
Apabila banyak bahagian dunia menjadi lebih panas dan kering, tasik mesti diuruskan dengan betul. Jika tidak, perubahan iklim dan aktiviti manusia “boleh menyebabkan pengeringan lebih cepat daripada yang kita fikirkan,” kata Yao
BACA juga:
.webp?w=300&resize=300,0&ssl=1)
