SUARAM telah sekali lagi menghantar satu surat kepada Presiden Amerika Syarikat untuk menyangkal pendapat beliau tentang Malaysia sebagai sebuah Negara model untuk diteladani yang penuh dengan kepelbagaian, toleransi dan kemajuan.
SUARAM telah menekankan di dalam surat tersebut bahawa terdapat banyak masalah dan kekurangan di dalam pemerintahan Perdana Menteri Malaysia Datuk Seri Najib Tun Razak yang akan membuat Presiden Amerika itu menukar fikiran tentang pandangannya. SUARAM telah menyenaraikan perkara seperti sejarah perkauman, ektrimist di dalam agama, korupsi, penipuan pilihan raya dan pelbagai lagi aktiviti jenayah yang menjadikan Malaysia tidak layak untuk mendapat pengiktirafan dunia.
SUARAM juga telah menyatakan bahawa pihak kerajaan Malaysia telah melakukan kesalahan hak asasi yang serius dengan mewujudkan undang-undang seperti Akta Hasutan 1948, Akta Perhimpunan Aman 2012 dan Kanun Keseksaan untuk menekan pelbagai pihak yang membuat protes berkenaan keputusan pilihanraya. Kebanyakkan protes adalah dikalangan pejuang “hak asasi”, pemimpin pembangkang dan pemimpin keagamaan dari pelbagai ajaran.
Tambahan lagi, SUARAM telah menunjukkan bahawa kerajaan telah memomokkan orang bukan Melayu (terutamanya Cina) dalam mengundi pihak pembangkang. Ini juga termasuk dengan kenyataan Zahid Hamidi berkenaan “tembak penjenayah” turut ditulis di dalam surat tersebut.
Senarai ini tidak ubah seperti poin-poin yang selalu digunakan pihak pembangkang untuk menyerang kerajaan atas nama hak asasi. Ini tidak mengejutkan kerana kebanyakkan pemimpin SUARAM mempunyai jawatan di dalam mana-mana parti komponen pembangkang.
Rakyat Malaysia percaya Presiden Obama akan melihat surat yang dihantar oleh SUARAM kepadanya adalah tidak lebih daripada surat orang-orang yang tidak bersyukur dan kecewa. Ambiga juga pernah menghantar surat kepada Perdana Menteri Australia dan terhegeh-hegeh mencari simpati Mat Salleh untuk dating dan mengambil tindakan kepada Perdana Menteri kerana tidak membenarkan pembangkang menang di dalam pilihanraya yang lepas.
Sejujurnya, golongan Mat Salleh Australia ini lebih pandai dan tahu menilai daripada puak-puak pembangkang di Malaysia. Pihak kerajaan yang menang tipis pada pilihanraya yang lalu menunjukkan bahawa negara ini telah mengamalkan demokrasi setulus mungkin.
Tetapi mengapakah SUARAM menulis kepada kerajaan Amerika bagi pihak rakyat Malaysia yang telah senang lenang di negara ini tetapi mereka menipu dengan berkata mereka hidup susah dan terseksa.
Sejak dari kemerdekaan, seluruh rakyat Malaysia faham dan tahu bahawa orang Cina memegang ekonomi negara. Orang Cina telah mendiskriminasikan kaum dan bangsa lain dalam semua aspek ekonomi dan aktiviti yang telah menjadi darah daging mereka ini adalah satu perkara yang telah membarah di dalam negara kita. Kaum Cina makin lama telah menjadi makin sombong dan menindas, sedangkan kaum lain pula makin lama makin marah kepada mereka. Emosi ini telah sampai ke kemuncaknya pada 13 May 1969 dimana pada ketika itulah Hak Bumiputera telah dimetrai.
Sepanjang perlaksanaannya policy bumiputera ini begitu efektif untuk menangani jurang ekonomi yang semakin jauh antara kaum. Kaum bumiputera tidak lagi marah kepada orang Cina dan mereka (orang Cina) boleh terus mengumpul kekayaan.
Menarik juga jika difikirkan bahawa jurucakap SUARAM dan ketua BERSIH adalah orang India dan bukannya Cina. Sudah jelas bahawa mereka tidak mengambil peduli tentang kaum mereka sendiri yang telah ditekan dan didiskriminasi oleh orang Cina di dalam sektor swasta sepertimana orang Cina mendominasi DAP.
Bukannya Presiden Obama tidak tahu bahawa DAP sedang ditekan oleh ahli-ahlinya kerana mereka menipu dan memanipulasi keputusan pemilihan parti mereka sendiri. Tiada jumlah signifikan untuk orang India mengundi di dalam parti tersebut. Ini tidak lagi dengan jahatnya telah melantik seorang Cina untuk mewakili orang Melayu di dalam parti tersebut.
Ya, memang benar, isu perkauman adalah sesuatu yang amat kontroversi di Malaysia dan ini boleh dilihat dimana 97% orang Cina telah menolak parti kerajaan. Malaysia selalunya begitu bertimbang rasa didalam pengagihan kuasa kepada semua kaum di dalam cabinet agar suara kaum itu boleh didengari. Kerajaan pemerintah terdiri daripada parti-parti komponen yang diwakili oleh setiap kaum dan ini telah terbukti kerana formula ini telah berjaya mewujudkan suasana aman dan stabil di negara ini.
Tetapi, orang Cina tetap mahukan kuasa. Tidak cukup dengan mengawal ekonomi. Sekarang mereka mahu mengawal segala-galanya. Mereka tidak boleh melakukannya sekira pihak kerajaan masih lagi melindungi golongan yang kurang bernasib baik, kaum bumiputera dan orang asli. Ini adalah satu perjuangan yang amat panjang, perjuangan untuk merapatkan jurang ekonomi. Hakikatnya orang Cina telah menolak kerajaan, dan akhirnya mereka tidak mempunyai suara untuk mewakili mereka di dalam kerajaan Malaysia.
Nampaknya pihak kerajaan telah bosan dengan kerenah mereka. Samada kerajaan perlu tunduk kepada orang Cina ataupun menjaga kepentingan semua kaum secara adil dan saksama. Sebagai kerajaan yang bertanggungjawab, di dalam semangat muhibbah, jawatan di dalam cabinet telah diberikan kepada kaum-kaum lain walaupun mereka menolak pihak kerajaan.
Sekarang, orang Cina sedang menggunakan SUARAM/pihak pembangkang, untuk mengadu kepada Amerika kononya mereka sedang ditekan dan diseksa. Untuk pengetahuan semua, kerajaan Amerika telah bersusah payah dalam menangani tindakan seperti menghina, provokasi dan mencerca orang Melayu dan agama Islam oleh remaja Cina melalui media social mereka. Ia tidak sesah untuk dilihat dan akhirnya ini akan membawa kepada peristiwa seperti 13 May 1969 semula.
Pihak pembangkang sedang berusaha sedaya upaya untuk memaparkan wajah Malaysia yang hodoh dengan bantuan SUARAM. Untuk itu, mereka akan terus mengajak media asing dalam pelbagai bentuk cerita dan gambar berkenaan demonstrasi “aman” yang mereka akan adakan. Ya, memang benar suara mereka telah didengari di serata dunia, tetapi mengapa tiada seorang pun antara mereka yang ditangkap. Apakah kekejaman yang kononya dilakukan oleh pihak kerajaan yang telah mereka ceritakan?
Fakta bahawa SUARAM telah menipu dan memfitnah pihak kerajaan dan Perdana Menteri Malaysia dengan pelbagai cerita bohong, masih lagi bebas untuk melakukan apa sahaja. Ini menunjukkan bahawa Malaysia adalah sebuah negara yang toleran. Cuma, apa yang perlu kita tanyakan kepada SUARAM, adakah benar mereka memperjuangkan hak asasi manusia, ataupun mereka memperjuangkan matlamat pembangkang di Malaysia?
